Berdasarkan penyelidikan yang dilaksanakan oleh penyelidik daripada Rutgers University-Camden, kanak-kanak perempuan sebenarnya lebih sering dibuli berbanding daripada kanak-kanak lelaki dan lebih cenderung untuk mempertimbangkan, merancang, atau cuba untuk membunuh diri.
Menurut Nancy Pontes, pensyarah di Rutgers School of Nursing-Camden, buli sangat dikaitkan dengan simptom kemurungan, idea, perancangan dan percubaan untuk membunuh diri, dan penyelidikan mereka dijalankan bagi melihat hubungan antara mangsa buli, simptom kemurungan, dan kecenderungan bunuh diri mengikut jantina.
Dalam pemeriksaan data daripada Youth Risk Behavior Survey daripada tahun 2011-2015, Centers for Disease Control, Pontes dan rakan-rakan penyelidiknya telah menjalankan analisis data dan mendapati bahawa lebih ramai kanak-kanak perempuan dipengaruhi secara negatif oleh buli berbanding lelaki.
Pontes berkata, secara umumnya, kanak-kanak perempuan lebih sering dibuli berbanding daripada kanak-kanak lelaki, dan kanak-kanak perempuan juga lebih cenderung untuk mempertimbangkan, merancang atau cuba untuk membunuh diri berbanding lelaki, tanpa mengira sama ada mereka dibuli ataupun tidak – walaupun kanak-kanak lelaki lebih cenderung untuk mati dengan cara membunuh diri. Dalam penyelidikan ini, Pontes dan rakan-rakan penyelidiknya melihat kepada perkaitan-perkaitan yang signifikan dan bukannya perkaitan-perkaitan penyebab secara terus.
Kaedah-kaedah analisis kesan buli dan risiko membunuh diri
Dengan menggunakan dua kaedah analisis statistik, pasukan penyelidik menunjukkan kebarangkalian hubungan antara buli dan simptom kemurungan dan risiko membunuh diri, dan kemudiannya membandingkan hasil bagi kedua-dua kaedah tersebut.
Melalui kaedah interaksi berbilang yang lebih biasa digunakan, penemuan hasil penyelidikan mereka sepadan dengan penemuan sebelumnya oleh penyelidik yang menggunakan kaedah yang sama. Hasil penyelidikan menunjukkan tiada perbezaan antara lelaki dan perempuan yang dibuli di sekolah dan mengalami simptom kemurungan atau tingkah laku berisiko untuk membunuh diri.
Walau bagaimanapun, apabila menggunakan kaedah interaksi tambahan yang disyorkan oleh jurnal International Journal of Epidemiology, Pontes dan pasukannya mendapati bahawa kesan-kesan buli adalah jauh lebih tinggi dalam kalangan kanak-kanak perempuan berbanding daripada kanak-kanak lelaki pada setiap tahap tekanan psikologi atau pemikiran dan tindakan bunuh diri.
Penyelidikan tersebut yang bertajuk “Additive Interactions between Gender and Bullying Victimization on Depressive Symptoms and Suicidality: Youth Risk Behavior Survey 2011-2015′ yang dilaksanakan oleh Pontes dan rakan penyelidiknya, telah diterbitkan dalam jurnal Nursing Research.
Menurut Pontes, setakat pengetahuan mereka, kertas penyelidikan mereka adalah yang pertama dalam bidang kejururawatan dalam membandingkan kedua-dua kaedah penyelidikan tersebut, dan untuk mencabar status quo analisis dalam bidang kejururawatan tersebut.
Para penyelidik mengakui batasan penyelidikan mereka, seperti sifat reka bentuk retrospektif dan ketidakmampuan untuk menukar atau mengubah reka bentuk kajian CDC.
Pontes berharap keputusan pemeriksaan pasukannya akan membantu menarik perhatian bagaimana penyelidik menjalankan analisis data dan betapa pentingnya untuk mempertimbangkan dengan teliti, kaedah manakah yang terbaik atau menggunakan kedua-dua kaedah dan membandingkannya.
Perbezaan buli dalam kalangan lelaki dan perempuan
Buli dalam kalangan kanak-kanak lelaki sering kali bersifat fizikal atau melalui sentuhan. Pontes berkata, tindakan sekolah-sekolah dalam menghentikan aktiviti buli yang bersifat fizikal mungkin menghalang dan menghentikan buli yang lebih biasa dalam kalangan kanak-kanak lelaki.
Menurut Pontes, bagi kanak-kanak perempuan pula, jenis kejadian yang berlaku adalah yang tidak kelihatan. Ia sering melibatkan buli dari segi hubungan, seperti menyisihkan seseorang daripada terlibat dengan pelbagai aktiviti dan lingkaran sosial, atau menyebarkan khabar angin mengenai mereka. Tindakan buli tersebut bersifat tidak jelas atau tidak kelihatan, oleh itu ia dapat bertahan lama tanpa diketahui sesiapa.
Menurut Pontes, campur tangan atau intervensi oleh pihak sekolah perlu memahami perbezaan dalam pembulian dan bagaimana kita boleh menangani dengan lebih baik kes-kes kanak-kanak perempuan yang dibuli.
Penyelidik jururawat di Rutgers-Camden percaya bahawa mencegah buli harus bermula pada usia muda. Pontes mengatakan bahawa ibu bapa seharusnya mula mengajar kanak-kanak prasekolah bahawa aktiviti buli adalah satu perkara yang salah. Kerana terdapat juga ibu bapa yang menganggap bahawa kejadian itu adalah salah satu fasa biasa dalam kehidupan seseorang.
Pontes turut menyatakan bahawa ahli pediatrik dan jururawat perlu membincangkan tentang kesan berbahaya membuli dengan ibu bapa supaya mereka dapat melakukan campur tangan dengan lebih awal dan mengurangkan kadar mangsa buli yang boleh menyebabkan remaja mempertimbangkan untuk membunuh diri.
Baca juga:
