Denggi atau demam denggi adalah penyakit berbahaya yang mungkin berlaku apabila seseorang digigit nyamuk. Oleh sebab sesiapa sahaja boleh mendapat denggi, ketahui lebih lanjut mengenainya boleh membantu anda melindungi diri dengan lebih baik.
Apa itu denggi?
Denggi adalah penyakit bawaan vektor yang menyakitkan yang disebabkan oleh virus denggi. Terdapat 4 serotipe virus denggi: DEN-1, DEN-2, DEN-3 dan DEN-4. Virus boleh masuk ke dalam tubuh anda melalui gigitan nyamuk yang dijangkiti. Jenis nyamuk yang paling popular ialah Aedes aegypti.
Jutaan kes demam denggi berlaku setiap tahun di seluruh dunia, terutamanya di kawasan tropika dan subtropika seperti Asia Tenggara, pulau-pulau Pasifik barat, Afrika, atau Caribbean.
Apakah simptom denggi?
Kebanyakan pesakit dengan demam denggi ringan tidak mempunyai simptom. Walau bagaimanapun, jika simptom berlaku, ia biasanya muncul 4 hingga 10 hari selepas seseorang dijangkiti. Simptom demam denggi termasuk:
- Demam tinggi (40ºC)
- Sakit kepala yang teruk
- Sakit sendi
- Kesakitan yang teruk di belakang mata
- Sakit otot
- Sakit tulang
- Ruam yang meluas
- Pening dan muntah
- Keletihan
- Pendarahan ringan (seperti hidung atau gusi berdarah, mudah lebam)
Kanak-kanak dan orang pertama kali demam denggi cenderung mengalami simptom yang lebih ringan daripada yang lain.
Dalam sesetengah kes, denggi boleh mengancam nyawa. Apabila ia datang kepada demam denggi berdarah, episod kritikal berlangsung 3 hingga 7 hari selepas anda melihat tanda-tanda awal penyakit. Pembuluh darah dan limfa boleh rosak, menyebabkan keadaan teruk, termasuk:
- Pendarahan dari hidung dan gusi
- Muntah darah
- Keletihan
- Bernafas dengan cepat
- Kesakitan perut yang teruk
- Perdarahan di bawah kulit, yang mungkin kelihatan lebam
- Pembesaran hati
- Masalah dengan sistem peredaran darah
Simptom ini boleh berlaku hingga mati.
Apa yang perlu dilakukan jika mengesyaki bahawa anda mempunyai denggi?
Jika anda berfikir bahawa anda mungkin mengalami denggi, pergi ke hospital untuk diagnosis. Doktor akan memeriksa tanda-tanda dan simptom anda, bertanya tentang sejarah perubatan dan perjalanan anda, menguji darah anda untuk menentukan sama ada anda mempunyai virus denggi. Kemudian, doktor akan merancang program rawatan yang sesuai jika diperlukan.
Apakah pilihan rawatan untuk denggi?
Buat masa ini, tiada rawatan khusus yang direka untuk merawat demam denggi. Doktor anda boleh mengesyorkan beberapa kaedah untuk membantu anda berasa lebih baik dan melegakan simptom. Ianya termasuk:
- Minum banyak air untuk mengelakkan dehidrasi daripada demam dan muntah.
- Ambil acetaminophen untuk mengurangkan kesakitan dan mengurangkan demam.
- Elakkan pengambilan ubat yang mengandungi ibuprofen, aspirin dan sodium naproxen kerana ia boleh meningkatkan komplikasi pendarahan.
Jika anda berasa lebih teruk, hubungi doktor untuk memeriksa semula keadaan anda. Demam denggi yang teruk mungkin memerlukan penjagaan sokongan, pemantauan tekanan darah, cecair intravena dan transfusi.
Bagaimanakah anda boleh mencegah denggi?
Vaksin tidak tersedia untuk membantu mencegah demam denggi. Cara terbaik adalah melindungi diri anda daripada gigitan nyamuk dan mengurangkan populasi nyamuk. Anda boleh menyemak tip ini:
- Jangan tinggal di kawasan yang sesak.
- Gunakan repellents nyamuk: permethrin boleh digunakan untuk jaring, pakaian, kasut anda.
- Apabila di luar, pakai baju lengan panjang dan seluar panjang yang diselitkan ke dalam stoking.
- Pakai baju pelindung apabila anda berada di luar rumah: memakai baju lengan panjang, seluar panjang, kasut, stoking jika boleh.
- Kekal dalam rumah berpenyaman udara. Atau anda boleh tidur di tempat tidur bersih. Nyamuk biasanya berfungsi dari subuh hingga senja, atau pada waktu malam.
- Untuk mengurangkan populasi nyamuk, hapuskan tayar lama, tin, botol atau bekas bunga yang mengumpulkan air hujan. Ini boleh mencegah nyamuk daripada membiak.
Lindungi diri dan keluarga anda jika anda tahu seseorang yang berdekatan dengan anda mempunyai denggi. Virus ini boleh melepasi dari seseorang kepada seseorang melalui gigitan nyamuk.
